تعامل بنیان های مفهومی و ویژگی های بصری صحنه های شکارگاه آثار عصر ساسانی (نمونه ی موردی: ظروف فلزی سیمینه ها و زرینه ها)

موضوع این پژوهش حول محور شناسایی نقوش صحنه های شکارگاه در آثار فلزی (زرینه ها و سیمینه ها) عصر ساسانی است و مسئله آن بر اینکه چه مفاهیمی در تصاویر صحنه ی شکارگاه عصر ساسانی وجود دارد، اُستوار است. آیا منظور از این زرینه ها و سیمینه ها، صرفاً نمایش شکار شاه بوده است یا آنکه مفاهیم وابسته به فرهنگ و باورهای دینی جامعه-ی عصر ساسانی بر تصاویر صحنه های شکارگاه آن دوره ی خاص تأثیر گذارده است. هدف از این پژوهش، نشان دادن تأثیر اعتقادات مذهبی، تقویم و نجوم عصر ساسانی بر تصاویر شکارگاه منقور بر زرینه ها و سیمینه های آن دوره است. یافته های این نوشتار نشان می دهد که عواملی چون حرکت صور فلکی و سیارات به عنوان موکل آسمانی و حیوانات صحنه ی شکارگاه، از جمله گراز، شیر و قوچ پیچیده شاخ به عنوان موکل زمینی ایزدان و ایزبانوان کیش مزدیسنی تشکیل دهنده ی اجزاء صحنه ی شکارگاه عصر ساسانیست. علاوه بر آن، تصاویر موسوم به «پادشاه و ملکه»، «بهرام گور و آزاده» و «شیر گاوشکن» در هنر ساسانی، بیانگر صحنه های پس از شکار پادشاه و همراهی ایزدان و ایزدبانوان به نشان حمایت ایشان از پادشاه فرهمند می باشد. روش تحقیق در رساله ی حاضر، به شیوه ی تاریخی- توصیفی و نوع آن، نظری می باشد. کلمات کلیدی: صحنه شکارگاه، عصر ساسانی، ایزدان و ایزدبانوان، نجوم.